In november 2020 werd een golf van bijna 18 meter hoog geregistreerd, een fenomeen dat zo zeldzaam is dat het naar schatting maar eens in de 1300 jaar voorkomt. Deze ontdekking is een belangrijke mijlpaal in de studie van gigantische golven.
In november 2020 dook er uit het niets een gigantische golf op voor de kust van Ucluelet, op Vancouver Island in Canada. Een onderzoeksboei van het instituut MarineLabs registreerde het fenomeen: een watermassa die 17,6 meter boven de zeespiegel uitsteeg, wat overeenkomt met een gebouw van vier verdiepingen.
Twee jaar later bevestigden wetenschappers dat het om de meest extreme rogge golf ging die ooit was geregistreerd in termen van proportionaliteit, aangezien deze bijna drie keer zo groot was als de omringende golven. Ter herinnering: een rogge golf wordt gedefinieerd als een golf waarvan de gemiddelde hoogte twee keer zo groot is als die van de omringende golven. De golf van Ucluelet voldeed niet alleen aan dit criterium, maar overtrof het ruimschoots.
Volgens Johannes Gemmrich, natuurkundige aan de Universiteit van Victoria, is “de golf van Ucluelet proportioneel gezien waarschijnlijk de meest extreme reuzen golf die ooit is geregistreerd”. Tot nu toe zijn er slechts enkele golven van dit type op volle zee waargenomen, en geen enkele van deze relatieve omvang.
Van mythe tot wetenschap
Eeuwenlang behoorden gigantische golven meer tot de folklore dan tot de wetenschap. Zeelieden vertelden verhalen over enorme watermuren die hele schepen konden vernietigen, maar bij gebrek aan concreet bewijs bleven deze verhalen in het rijk van de mythe.
Dat veranderde in 1995, toen het booreiland Draupner, ongeveer 160 kilometer voor de Noorse kust, werd getroffen door een golf van bijna 26 meter hoog. Deze gebeurtenis, bekend als de “Draupner-golf”, was de eerste wetenschappelijke registratie van een reuzengolf en betekende een revolutie in de oceanografie. Sindsdien zijn tientallen soortgelijke gebeurtenissen gedocumenteerd, zelfs in binnenmeren.
De boei die de golf bij Ucluelet heeft geregistreerd, maakt deel uit van een bewakingssysteem dat door MarineLabs is geïnstalleerd om maritieme bedreigingen beter te kunnen bestuderen.
Hoewel de golf bij Ucluelet niet de hoogste was, was zijn relatieve omvang in vergelijking met de omringende golven ongekend.
Verborgen gevaren op volle zee
Hoewel deze golven ver van de kust kunnen ontstaan, vormen ze een reëel gevaar voor operaties op zee, olieplatforms, offshore windparken en zelfs kustgemeenschappen als ze dichtbij komen.
De boei die de golf bij Ucluelet heeft geregistreerd, maakt deel uit van een door MarineLabs ingezet bewakingssysteem om maritieme bedreigingen beter te bestuderen. “Ons doel is om de veiligheid en besluitvorming voor maritieme operaties en kustgemeenschappen te verbeteren op basis van algemene metingen langs de kusten van de hele wereld”, legt Scott Beatty, CEO van MarineLabs, uit.
Historische gebeurtenissen suggereren dat bepaalde mysterieuze verdwijningen van schepen in de jaren 1970 mogelijk zijn veroorzaakt door niet-geregistreerde reuzengolven. In veel gevallen vertoonden de gevonden wrakken sporen die overeenkomen met de inslag van kolossale watermassa’s.
Een onzekere toekomst
Klimaatverandering zou ook een rol kunnen spelen in de frequentie van deze monsterlijke golven. Een studie uit 2020 wijst erop dat de golfhoogte in de Noordelijke Stille Oceaan zou kunnen toenemen, wat doet vermoeden dat verschijnselen zoals dat van Ucluelet vaker zouden kunnen voorkomen dan momenteel wordt verwacht.
Bovendien blijkt uit recent onderzoek dat extreme golven tot vier keer hoger kunnen worden dan wat volgens de huidige modellen mogelijk is.
In afwachting daarvan is de registratie van de golf van Ucluelet niet alleen een wetenschappelijke doorbraak, maar ook een oproep om de inspanningen voor de bewaking en bescherming van de kusten en zeeën wereldwijd op te voeren.
